De beer

Broeder BEER lijkt op het eerste zicht lomp en traag, maar schijn bedriegt. De "goede lobbes" die zich schijnbaar van niets of niemand iets aantrekt, kan plots, wanneer dit nodig is, in een gebalde kracht veranderen. De staat van relaxte luiheid en trage beweeglijkheid, kan hij bliksemsnel omruilen voor een staat van alarm en strijdbaarheid. Hij is zich bewust van zijn kracht, ook al laat hij dat niet te onpas zien met nutteloze krachtpatserijen of show om te imponeren.

Maar hij wil niet geprovokeerd worden, want dan "schiet hij uit zijn sloffen". Men moet een beer-MENS dus ook met rust laten en met respekt tegemoet treden. Doet men dat niet, dan zal men moeten konstateren dat men hem verkeerd heeft ingeschat: het is niet omdat hij goedmoedig door het leven stapt, dat hij met met zich laat sollen. Dat is nochtans een vergissing die veel gemaakt wordt, getuige daarvan de beer als "geliefkoosde knuffel". De meeste ongelukken met het dier beer, gebeuren door die misvatting: wie een beer in het bos ontmoet, moet hem respekt, geen angst betonen, zich ver-ontschuldigen, en rustig weggaan. Dezelfde ver-keerde inschatting met de beer-mens is de bron van overbodige konflikten met hem: loop hem niet op zijn tenen, want hij kan geweldig uithalen, snel, gericht, en verwoestend.

Voor de rest laat de beer jou met rust, wanneer jij hém met rust laat : leven, en laten leven is zijn levensmotto. Hij gunt iedereen zijn plaats en zijn aandeel, op voorwaarde dat dit WEDERKERIG is, ttz dat men zich bereid toont ook HEM die plaats toe te kennen die hem toekomt. Wie zijn rechten schendt, of zijn gezag miskent, roept zijn geweldige toorn op. Behandel hem met respekt, en hij zal je ook korrekt behandelen. En bovenal: loop hem niet in de weg of voor de voeten, noch letterlijk, noch figuurlijk, want daar heeft hij een hekel aan. En bovenal : geen gezeik, met broeder beer!