Paardekastanje(Aesculus)
Geen gedoe met namen: De echte Kastanje heeft vruchten die eetbaar zijn, terwijl de vruchten van de Paardekastanje blijven liggen en alleen opgeraapt worden door kinderen. De echte Kas -tanje is een boom van het bos, terwijl de Paardekastanje een parkboom is die sinds de 19e eeuw volop in dreven en lanen van steden en in de tuinen van rijke villa's werd aangepland van -wege de dekoratieve waarde van zijn bloemkaarsen in de len-te. Terwijl de bloesem van de echte Kastanje niet alleen onbe-duidend is, maar bovendien nog eens stinkt.
De Paardekastanje komt oorspronkelijk van de dalen van het middengebergte van de Balkan, vooral in Griekenland en Klein-Azië. In de 17e eeuw werd hij via Constantinopel en Wenen naar West-Europa gebracht. Kastanjebomen komen we tegen-woordig tegen in parken, grote tuinen, bij boerderijen en op ou-de buitenplaatsen. In zijn gebied van herkomst worden paarde-kastanjes vooral aangeplant om schaduw te geven. De bloem-toorts is het symbool van Kiev, hoofdstad van Ukraïne. De boom had oorspronkelijk alleen witte kaarsen; de rode variant is ontstaan door kruising met een andere ondersoort.
Het is een boom die tot 25-30 meter hoog kan worden. Zijn ro-buste verschijning wordt beklemtoond door de grote handvor-mige bladeren, en door de grote kaarsen met bloemen die eind april (Boogschutter-dekanaat) -begin mei (in het Teken Stier) massaal de boom versieren. Geen andere loofboom tooit zich zo stralend met zijn bloemen als hij. Hij kan tot 250 jaar oud wor-den, en imponeert in elk jaargetijde met zijn verschijning: in het voorjaar met zijn massieve takken en grote, kleverige knop-pen; in de lente met zijn vuurwerk aan kaarsen; in de zomer met zijn brede, dichte bladerkroon; en in het najaar met zijn hopen kastanjes.
Wat zijn energie betreft, heeft Edward Bach in zijn nagelaten Bachbloesem-remedies maar liefst 3 Paardekastanje-prepara-ten beschreven: de Chestnut bud (knop), de Red Chestnut en de White Chestnut. WAAROM hij dat zo gedaan heeft, daar heeft hij geen enkele kommentaar of reden voor gegeven. Wat uiter-aard een zwak punt is, want waarom zou de knop die van de-zelfde boom afkomstig is, een andere energie hebben dat de bloesem? En waarom zou de rode bloemkleur-variant zo sterk afwijken van de witte bloemkleur-variant? Bovendien is mijn inziens de beschrijving die Bach van de Witte Paardekastanje heeft gegeven, deze welke de MINST adekwate is van al zijn re-medies. De Paardekastanje is een robuste boom met Stier-sig-natuur, die bloeit in mei, en dus NIETS te maken heeft met "de gedachtenmolen niet te kunnen stopzetten", wat een duidelijk Tweelingen- of Lucht-probleem is. Doet dit iets af aan Bachs verdienste? Neen, maar het maakt wel duidelijk dat hij ook maar een mens was, en zijn nalatenschap dus moet gekorri-geerd (en uitgebreid) worden waar dat noodzakelijk is. Tot spijt van al die navolgers die de Bachbloesemremedies al te letterlijk en al teveel als een procédé toepassen.
We kunnen ook putten uit wat de Homeopathie en de Chinese Kruidengeneeskunde over Aesculus heeft gevonden. En die heb -ben betrekking op de lever, het Boogschutter-orgaan. Ook op de veneuze bloedsomloop in het onderlichaam (Venus is Heerser van Stier). De kastanjes smaken trouwens bitter, en niet zoet zoals bij de "sweet chestnut". Nog een andere aanwijzing: de naam. Wat heeft de Paardekas-tanje met paarden te maken? In het land van oorsprong hadden de Turken de gewoonte om hun paarden gekookte (want onge-kookt zijn ze licht giftig) kastanjes te voeren als ze last hadden van hoesten. Paarden zijn typiese Boogschutter-dieren ( het my -thologies wezen de centaur staat als symbool voor dit teken).
Het spanningsveld bij de Paardekastanje-mens ligt derhalve bij tevredenheid met wat hij heeft aan de ene kant (Stier), en zijn verzuchtingen om meer uit zijn leven te halen (Boogschut-ter) aan de andere kant: blijft hij stilstaan om veilig te genieten van wat bekend en gewoon is (Stier), of geeft hij respons aan de roep om andere ervaringen en nieuwe horizonten te verkennen (Boogschutter)? Met het eerste krijgt hij status-quo: een her-haling van dezelfde patronen; met het tweede krijgt hij groei: een vooruitgang, een evolutie door nieuwe ontdekkingen te ma-ken en zich nieuwe inzichten eigen te maken. Bij Boogschutter gaat het niet zozeer om het denken, maar om het belief: het geloof in oa zichzelf. Door meer van zichzelf te verlangen en te vragen, komt men tot de betere/beste versie van zichzelf. Door te durven "dromen", verlaat men zijn veilige haven en gaat op reis om nieuwe avonturen te beleven en nieuwe mensen te ont-moeten. Aan de ene kant wacht teleurstelling voor wie NIET aan deze roep gehoor geeft: hij "veroordeelt" zich tot een voor-spelbaar en middelmatig leven. Aan de andere kant wacht die-gene die zijn thuishaven verwaarloost, een verbranding in die onophoudende zoektocht naar "vernieuwing". Verveling en rou-tine, versus rusteloosheid en dolen door ontevredenheid.
De Paardekastanjeis een snelle en uitbundige groeier: hij pro-duceert massa's bloemkegels en dus ook kastanjes. Net als alle andere kinderen heb ook ik in de herfst, gezocht naar vers geval -len kastanjes; die waren op hun mooist als ze nog de meander-tekeningen hadden van in de bolsters te groeien. Deze tendens om produktief te zijn in de buitenwereld (Boogschutter is am-bitieus), kan tegelijk de tendens doen ontstaan om de binnen-wereld te verwaarlozen, en niet tijdig op te merken hoe hij daar ondermijnd wordt. Zo heeft de boom de laatste decennia te lijden van aantasting door mineurmotten: daardoor worden de bladeren van de Paardekastanje te vroeg bruin en verschrom -pelen (al vanaf augustus). Dit verschijnsel wordt veroorzaakt door motjes die in grote hoeveelheden eitjes op de bladeren af leggen. Daaruit ontwikkelen zich piepkleine maden die het sap uit de bladeren zuigen.
De Paardekastanje vertelt ons een een mooi en interessant ver-haal: huismotten-ik bedoel: huismussen- die hun élan vital en hun leven inperken uit agst voor avontuur en "wat er zou kun-nen gebeuren", kunnen een Paardekanjeboom opzoeken en zich door zijn energie laten bezielen tot meer; het is hun komple-mentaire boom. En globetrotters wiens valiezen nog niet zijn uitgepakt als ze al een andere reis beginnen te plannen, doen er ook goed aan even bij een Paardekastanje te blijven stilstaan: het is hun analoge boom die hen verwittigt voor "wat er kan gebeuren" als ze onvoldoende aandacht aan zichzelf schenken.
