De Spar (Abies picea) - Spruce

Van alle bomen, zijn de "Naaldbomen" de meest verketterde, en van alle "Naaldbomen" is de Spar de meest geviseerde. Men kan zich afvragen waarom eigenlijk. Men zou toch geredelijk mogen aannemen, dat een boom waar de meeste mensen bij-zonder aangename herinneringen aan overhouden -zijn gebruik als kerstboom namelijk- hem toch voldoende krediet en res-pekt zou opleveren. Niets is blijkbaar minder waar! Zowat over-al worden "kerstbomen" nadien in de tuin geplant, omdat het zogezegd barbaars zou zijn de boom daarvoor te laten kapot gaan; maar anderzijds ziet men er dan weer kompleet geen gra-ten in om, wanneer deze zijn uitgegroeid tot exemplaren met enige omvang, hen zonder boe of ba om te zagen. Het zijn "toch maar sparren"! Zelfs de "groene jongens" doen mee aan deze hetze: sparren zijn immers (?) geen inheemse (?) bomen!

Uitermate bevreemdend allemaal, wanneer men bedenkt dat de spar door onze Keltiese voorouders als één van de heiligste bo-men werd beschouwd (als "moeder" van het nieuwe leven), en door de oude Germanen als "koning" van het woud werd be-vonden. Eveneens uitermate bevreemdend is de drang om sparren van enige hoogte als "rommelig" en " ziekelijk" te be-schrijven: als de reden daarvan in de eerste plaats moet gezocht worden bij de mens die deze bomen veel te dicht bij elkaar aan-plant. Een spar kan immers tot een mooie boom van 40 meter hoog opgroeien, als men hem die kans geeft. Sparren van 100-150 jaar oud zijn majestaties. De oudste boom ter wereld is trouwens een spar: hij staat in Dalarna (Zweden); koolstofana-lyse van zijn hout toonde aan dat hij 9550 jaar oud is. Waarschijnlijk "redeneert" men: er staan in het Noordse half-rond wel genoeg van deze bomen: hele wouden vol, so what!

Ook geneeskrachtig kan de spar al eeuwen adelbrieven voor-leggen: van vorige eeuw dateert het gebruik van het inhaleren van eucalyptus bij verkoudheden en verslijmingen van de lucht-wegen. Welnu, daarvoor deed men exakt hetzelfde met sparre-knoppen, en met evenveel resultaat! En in het badwater toege-voegd geven extracten van sparrescheuten een kalmerende werking op de zenuwen. Door zijn bevordering van de door-bloeding en de waterafdrijving, zijn antiseptiese en ontkram-pende werking, wordt spar fytotherapeuties ook gebruikt bij blaasontsteking, reuma en artrose. Vaak wordt daarvoor de etheriese olie gebruikt, die verkregen wordt door stoomdestil-latie van de naalden.

De rustgevende werking van spar kan men al simpelweg er-varen door wat sparre-essence in huis te verdampen, of door een wandeling in een sparrenbos te maken. Hetzelfde geldt ook voor de Den, het broertje van de spar, zodat de vraag zich op-werpt: wat is dan het verschil tussen spar en den. En dan stel ik de vraag niet morfologies, want we hebben allemaal reeds op school geleerd dat sparren korte naalden, en dennen lange naalden (per 2) hebben. En dat omgekeerd, dat sparren lange kegels, en dennen korte kegels als vruchten hebben. Maar dan bedoel ik: wat is het verschil in energie tussen spar en den?
Geen gemakkelijke vraag, want "men" is het immers gewoon van alle naaldbomen onder één kam te scheren: ze lijken alle-maal zo sterk op elkaar mijnheer! Probeer dus eerst eens voor jezelf bij deze vraag te blijven stilstaan, en bij jezelf te rade te gaan, in hoever je verschillen tussen spar en den kunt vinden.

Opdat verschillen in de geest duidelijker zouden kunnen onder-scheiden worden, moet men soms een beetje gaan overdrijven. De zaken een beetje op de spits drijven, en bijvoorbeeld de vraag stellen: met welke van de twee, spar of den, associëer je meer sneeuw? Bijna altijd zal het antwoord daarop luiden: met de spar. Niet meteen als gevolg van zijn gebruik als kerstboom, maar als onderbewuste inprenting van al die postkaarten en beelden met besneeuwde sparren erop. We associëren spar eer-der met het Koude Noorden, terwijl we -op archetypies niveau alweer- dennen meer zullen associëren met bossen in Midden-Europa en vakantie.
Het iets losser gevoel dat dennen oproepen, en het iets Aard-ser gevoel dat sparren oproepen, berust op het verschil tussen de Tweelingen-energie, en de Stier-energie. De spar draagt dus een meer uitgesproken Stier-signatuur, terwijl de den meer een Tweelingen-boom is. Wie met beide bomen zal proberen "praten", zal ook kunnen ondervinden dat de spar iets ingeto-gener en ernstiger van aard is, terwijl de den levendiger en "mededeelzamer" is.

De vitale energie van de Naaldbomen -het weerstaan aan alles wat hen wordt "aangedaan"- manifesteert zich bij de spar naar analogie specifiek op de hoogte van de keel-chakra: wanneer daar bij de mens een blokkade zit, als gevolg van dingen die hij doormaakt, maar die hij niet of slecht kan uiten of verwoorden. Veel ademhalingsproblemen ontstaan door een "krop" in de keel. En veel reuma-ongemakken, zijn het gevolg van een niet kunnen of willen uitpraten van problemen of geschillen. Men slikt dan maar zijn "ei" in, maar op die manier is men het niet kwijt; integendeel: men blijft in de kou staan. Dus beste le-zer, ga eens een uurtje aan een spar staan om uw tong en keel wat losser te maken, zodat je kunt zeggen, wat je weet dat je zou moeten zeggen.